Successen vieren: hoe dan?

Succes vieren: hoe dan?

Een dag nadat m’n pakkenmerk UNDERLINED eindelijk live was gegaan, kreeg ik een berichtje van m’n goede vriendin Steffie Padmos: ‘Lieve Britt, Wat een mijlpaal: UNDERLINED is live en happening! Van harte gefeliciteerd lieverd, wat heb je hard gewerkt. Echt iets om trots op te zijn en te vieren. Doen he! Dikke knuffel’.

Ja, vieren. Dat moest ik doen. Ik moest bij deze mijlpaal stilstaan in plaats van gelijk weer doordenderen. Trots op mezelf zijn. Je-weet-wel. Ik beloofde Steffie dat ik het zeker ging vieren. Dus eenmaal ‘s avonds thuis, trok ik samen met m’n vriend een fles champagne open en gingen we het ‘vieren’. Maar ik voelde helemaal geen vreugde. Ik voelde ook geen trots. Ik dronk gewoon een glas champagne. Maar prima. Ik had het ‘gevierd’. Dat kon weer van mijn to-do-list gestreept worden ;-).

Toch zat het mij niet lekker de volgende dag en ging ik nadenken over het principe vieren. Bij iets vieren denk ik gelijk aan champagne of lekker uiteten gaan. En daar gaat het dus fout. Mijn hoofd bedenkt hoe ik iets moet vieren, maar bij vieren draait het juist om voelen in plaats van bedenken.

Ik wilde graag trots en blijdschap voelen. Dus wanneer ben ik nou echt trots op wat ik heb bereikt? Hmmmm.. Ja, als ik één van mijn pakken draag. Dan ben ik echt mega trots op hoe ver ik tot nu toe ben gekomen. Dat moest ik dus gaan doen. Gewoon een pak van mijzelf dragen.

Zo gezegd zo gedaan. Afgelopen vrijdag was mijn 30ste verjaardag en droeg ik één van mijn pakken. En pfoe, daar was de emotie. Aha, zo ‘vier’ je dus je succes!

Nu ben ik natuurlijk heel benieuwd: hoe vieren jullie eigenlijk je succes? En vier je het überhaupt wel?